RESTART-DCM
Demand and Capacity Model
Model Wymagań i Możliwości
O programie
Program terapeutyczny Restart-DCM jest ustrukturyzowanym podejściem pośrednim, które ukierunkowane jest na czynniki motoryczne, językowe, emocjonalne i poznawcze, mogące mieć istotny wpływ na funkcjonowanie dziecka, które doświadcza jąkania. Metoda ta nie skupia się wyłącznie na redukcji objawów jąkania, ale dąży do poprawy skuteczności komunikacyjnej poprzez harmonizowanie możliwości dziecka z wymaganiami komunikacyjnymi. Terapia tą metodą koncentruje się głównie na pracy z rodzicami, ale obejmuje także bezpośrednią pracę z dzieckiem.
Rozwój podejścia
W latach 70. ubiegłego wieku kilku badaczy zaczęło opracowywać metody terapii dzieci jąkających się, które opierały się na założeniu, że jąkanie jest konsekwencją braku równowagi między możliwościami dziecka, a wymaganiami komunikacyjnymi. Idea ta została sformalizowana w Modelu Wymagań i Możliwości (DCM, m.in. Starkweather, 1987; Starkweather et al., 1990; Starkweather & Franken, 1991; Starkweather & Givens-Ackerman, 1997). Terapia oparta na tym modelu ma na celu osiągnięcie równowagi między możliwościami dziecka, takimi jak zdolności i umiejętności w sferze motorycznej, językowej, emocjonalnej i poznawczej - a wewnętrznymi i zewnętrznymi wymaganiami komunikacyjnymi dzieci, które się jąkają (w wieku 2 - 6 lat).
Pod koniec lat osiemdziesiątych podejście oparte na modelu DCM stało się w Holandii standardem terapii dzieci jąkających się. Dokładna procedura była jednak bardzo zróżnicowana. W niektórych przypadkach rodzice otrzymywali jedynie porady, na przykład zalecano im, aby mówili do dziecka wolniej, podczas gdy w innych przypadkach logopedzi (eksperci od jąkania) zamiast porad prowadzili szkolenia dla rodziców, aby osiągnąć faktyczną zmianę zachowania. Niektórzy koncentrowali się wyłącznie na zmniejszeniu wymagań, podczas gdy inni pracowali również nad wzmocnieniem możliwości dziecka.
W ramach projektu badawczego „Efektywność terapii opartej na modelu wymagań i możliwości (DCM) w porównaniu z programem Lidcombe”, znanego ogólnie jako badanie RESTART, w 2007 r. opracowano protokół terapii oparty na modelu DCM. Celem było, aby wszyscy logopedzi (eksperci od jąkania) uczestniczący w projekcie stosowali jednolitą metodę opartą na Modelu Wymagań i Możliwości. W 2021 roku opis metody został ulepszony i zaktualizowany. Ogólnoświatowy rozwój terapii jąkania, w tym uwzględnienie paradygmatu neuroróżnorodności oraz redefinicji pojęcia „płynność”, doprowadził do kolejnej, częściowej rewizji modelu terapii w 2024 roku.
Rozwój podejścia
W latach 70. ubiegłego wieku kilku badaczy zaczęło opracowywać metody terapii dzieci jąkających się, które opierały się na założeniu, że jąkanie jest konsekwencją braku równowagi między możliwościami dziecka, a wymaganiami komunikacyjnymi.
Idea ta została sformalizowana w Modelu Wymagań i Możliwości (DCM, m.in. Starkweather, 1987; Starkweather et al., 1990; Starkweather & Franken, 1991; Starkweather & Givens-Ackerman, 1997). Terapia oparta na tym modelu ma na celu osiągnięcie równowagi między możliwościami dziecka, takimi jak zdolności i umiejętności w sferze motorycznej, językowej, emocjonalnej i poznawczej - a wewnętrznymi i zewnętrznymi wymaganiami komunikacyjnymi dzieci, które się jąkają (w wieku 2 - 6 lat).
Pod koniec lat osiemdziesiątych podejście oparte na modelu DCM stało się w Holandii standardem terapii dzieci jąkających się. Dokładna procedura była jednak bardzo zróżnicowana. W niektórych przypadkach rodzice otrzymywali jedynie porady, na przykład zalecano im, aby mówili do dziecka wolniej, podczas gdy w innych przypadkach logopedzi (eksperci od jąkania) zamiast porad prowadzili szkolenia dla rodziców, aby osiągnąć faktyczną zmianę zachowania. Niektórzy koncentrowali się wyłącznie na zmniejszeniu wymagań, podczas gdy inni pracowali również nad wzmocnieniem możliwości dziecka.
W ramach projektu badawczego „Efektywność terapii opartej na modelu wymagań i możliwości (DCM) w porównaniu z programem Lidcombe”, znanego ogólnie jako badanie RESTART, w 2007 r. opracowano protokół terapii oparty na modelu DCM. Celem było, aby wszyscy logopedzi (eksperci od jąkania) uczestniczący w projekcie stosowali jednolitą metodę opartą na Modelu Wymagań i Możliwości. W 2021 roku opis metody został ulepszony i zaktualizowany. Ogólnoświatowy rozwój terapii jąkania, w tym uwzględnienie paradygmatu neuroróżnorodności oraz redefinicji pojęcia „płynność”, doprowadził do kolejnej, częściowej rewizji modelu terapii w 2024 roku.
 App 4-1 1.png)
 App 4-2 (1) 1.png)
SFINANSOWANO ZE ŚRODKÓW NARODOWEGO INSTYTUTU WOLNOŚCI - CENTRUM ROZWOJU SPOŁECZEŃSTWA OBYWATELSKIEGO W RAMACH RZĄDOWEGO PROGRAMU WSPIERANIA ROZWOJU ORGANIZACJI PORADNICZYCH NA LATA 2022-2033